Aynı veya farklı üreticilerin ürettikleri bilgisayarların haberleşebilmeleri ve karşılıklı çalışabilmelerinin sağlanması için alıcının göndericiden gelen veriyi anlayabilmesi gerekir. Alıcının ve vericinin; kullanılacak işaretler, veri formatları ve iletim yöntemleri konularında anlaşmaları gerekmektedir. Veri formatlarını ve iletimin zamanlamasını düzenleyen bu kuralların bütününe protokol denir. İki veya daha fazla bilgisayarın birlikte çalışabilmesi için aynı protokolü kullanmaları zorunludur. Protokoller verinin nasıl iletileceği konusunda ağdaki birimler arasındaki anlaşmayı temsil eder. Onları görmeniz beklenmese ve az kişi tarafından anlaşılabilir olsa da sistemin performansı üzerindeki etkileri şaşırtıcı olabilir. Zayıf bir protokol veri transferini yavaşlatabilir. Ancak standart protokolleri izleyen yazılımlar farklı sistemler arasında iletişim kurabilir. Örneğin; TCP/IP protokolü değişik mimarilere ve işletim sistemlerine sahip bilgisayarlar arasında veri transferine izin verir. Protokolün anahtar elemanları sözdizimi, semantik ve zamanlamadır. Sözdizimi kullanılacak sinyalin seviyesini ve gönderilecek verinin biçimini belirtir. Semantik makineler arasında koordinasyonu sağlamak için gereken bilgi yapısını içerir. Zamanlama hız ayarlamasını yapar (Yani portu saniyede 9600 bit olan bir bilgisayar ile portu 1200 bit olan bir bilgisayar birbiriyle konuşabilir.). Protokoller bütün bu fonksiyonları belirtir. Protokoller ürünlerin içerisine uygulanır.